Waarom?

#WijOverdrijvenNiet

Elk jaar weer lijkt 8 maart, Internationale Vrouwendag, te fungeren als de krijgstrompet die een bepaald soort mannen ophitst om te praten over de ervaring van vrouwen, en hoe we die ervaring eigenlijk zouden moeten interpreteren. Vooral als het gaat over, u raadt het al, seksuele intimidatie. Street harassment. Cat calling. En dit gebeurt niet maar één keer per jaar.

Elke keer dat er een artikel wordt gepubliceerd waar een vrouw haar verhaal doet over haar ervaringen met mannen die haar lastig vallen is het zover. Case in point: Yasmine Schillebeeckx schrijft een blogpost die uit haar leven gegrepen is, evocatief getiteld “Mijn naam is niet Hey Sexy”. De blogpost wordt opgepikt en gepubliceerd door De Morgen, ter ere van Internationale Vrouwendag. In dat artikel beschrijft ze situaties die ongetwijfeld voor het merendeel van de vrouwen herkenbaar klinken. Situaties waarin een vreemde ongevraagd zijn commentaar geeft over hoe je eruitziet. En dan wordt de toon grimmiger.

Je voelt het meteen. Je maag keert, het haar op je armen gaat rechtop staan, je bent ineens hyper alert. Dat zijn de momenten wanneer het direct duidelijk wordt dat dit geen interactie is, maar een monoloog. Een man die jouw aandacht opeist om zijn mening en zijn motieven aan je duidelijk te maken, zonder dat hij reciprociteit verwacht. Het is geen flirterij, maar een machtsstrijd waarbij de man zijn autoriteit wil bewijzen. “Hier sta ik, ik kijk naar jou en beoordeel je”. Elke zweem van flatterende bedoelingen verdwijnt doorgaans als een vrouw in zo’n situatie niet positief reageert. Dan blijft de man in kwestie aandringen, of hij wordt kwaad en dreigend. Meer dan genoeg specifieke voorbeelden kan je terugvinden op Charliemag.

Deze website is een reactie op recente columns zoals die van Marc Didden voor De Morgen, of Guido Everaert voor diezelfde publicatie. Opiniestukken over Vrouwen Die Overdrijven, en Mannen Die Hun Best Doen. Beide stukken werden, wellicht niet toevallig, gepubliceerd tijdens de tien dagen na Internationale Vrouwendag. Didden noemde Yasmine en haar gelijkgezinden Juffrouw Truttenbollen. Seuten, quoi. Reacties zoals die van Didden pretenderen de stem van rationeel grijs te zijn in een zee van hysterisch zwart wit. Ze impliceren dat vrouwen in situaties zoals die die Yasmine beschrijft losgeslagen feminazi’s zijn die niet kunnen omgaan met een compliment. Dat het nooit goed is, en dat vrouwen die klagen over hoe mannen met ze omgaan preutse mannenhaters zijn die dringend moeten leren zelf-relativeren.

Deze website biedt weerwoord. Deze website stelt een vraag. Hoe komt dat toch, dat zoveel voor de rest redelijke mannen zo defensief reageren op anekdotes waar zij zelf eigenlijk geen ervaring mee hebben? Want sta me toe om te veronderstellen dat Didden nog nooit een vrouw lastiggevallen heeft op straat. En toch kiest hij de kant van zij die dit wel doen, en niet van de vrouw die daar het slachtoffer van wordt. Waarom? Omdat hij denkt dat vrouwen hun negatieve gevoel jegens aanranders veralgemenen naar alle mannen? Omdat we volgens hem het onderscheid niet meer kunnen maken tussen een oprecht compliment, en lastig gevallen worden?

Laat me jullie geruststellen: je hoeft niet defensief te worden. We hebben het niet over jou. Je mag aan onze kant staan. We denken er wellicht eigenlijk precies hetzelfde over. Laat je niet definiëren door je geslacht, maar door je zin voor moraliteit. Wij tegen zij, dat is niet vrouwen tegen mannen. Dat is gewone mensen tegen aanranders.

Elke vrouw kan je anekdotes vertellen zoals die van Yasmine, lees de reacties op Charliemag er maar op na. Dat deed ik ook, en ik was zo aangedaan dat ik prompt mijn eigen ervaringen uittypte, blogde en de hashtag #WijOverdrijvenNiet in het leven riep. De rest is geschiedenis. Een greep uit de stortvloed aan reacties die daarop volgden kan je vinden onder de getuigenissen tab van deze website. De media pikten in. De hashtag werd number one trending topic op twitter in België. De helft van de bevolking trekt haar mond open. Ga in gesprek met de vrouwen in je leven.
Wij overdrijven niet.

Tekst door Annebeth Bels
Site door Romina Verwichte

1 reactie op Waarom?
  1. […] geweld van de afgelopen tijd. Of dat nou in Brazilië, Nederland, de VS of bijvoorbeeld België (#wijoverdrijvenniet) of Londen (#WeCount) is. Het stelt niet alleen seksueel geweld aan de kaak, maar ook de manier hoe […]